ခရမ္းရင့္လြန္စက္၀န္းမွာ ကပ္ညိေနမိတဲ့ေဟာဒီ ညက
တမ္းျငီးသံေတြတေပြ႔တပုိက္နဲ႔ တိုးတိတ္စြာေလာင္ၾကြမ္းေနဆဲ
အိပ္မက္မျဖစ္ခဲ့တဲ့ဘ၀ရဲ႕ ဆင္းရဲမႈကိုက
အႏုပညာဆန္ေနေရာ့လား
တစ္နဲ႔တစ္ေပါင္းလုိ႔မွ တစ္မျဖစ္ခဲ့ေတာ့လဲ
လင္းရိပ္ေျခြ အိပ္မက္ရိပ္ျမံဳသစၥာတို႔ ပ်က္ျပယ္ခဲ့ရျပီပဲ
ဟိုးအေ၀းမွာ က်က်န္ခဲ့တဲ့ေရႊအိုေရာင္စြန္းသေကၤတေတြနဲ႔
နာက်င္ေနတဲ့ ေန႔ ညေတြကလြဲရင္
ဦးတည္ရာမဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေလးလံေနရမွေတာ့
ေကာင္မေလးေရ.............
နင္လဲေမ့ပတ္လုိက္ရံု
ငါလဲ ကိုယ့္ရင္ခုုန္သံကိုယ္ျပန္၀ွက္ကြယ္ထားလိုက္ရံု၊
ရင္ေမာတယ္
အဆင္မေျပတိုင္းကိုယ္ရင္ကိုယ္ျပန္ဖိရဖန္မ်ားေတာ့လဲ
လက္ဖ၀ါးႀကမ္းႀ ကမ္းမွာ ေသြျခည္ဥတည္ခဲ့၊
ေကာင္မေလးေရ
မင္းကငါ့အတြက္ ေရထဲကလရိပ္လုိ
ငါက ရိုးသားမႈကလြဲရင္ဘာအစာမွမတပ္ပဲမွ်ားခဲ့သူ
ေလာကကိုက
မာယာမသံုးရင္အရာမသြင္းခ်င္ဘူးထင္ရဲ႕ ၊
ဒီည
အိပ္မက္တို႔ခမ္းေျခာက္ေနတဲ့အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
အတိတ္အက်ဴိးအေႀကဗလပြနဲ႔
ညဥ့္ငွက္တို႔အိပ္တန္းလန္႔ေနပံု။
No comments:
Post a Comment