ငါကပဲေမွာင္ေနတာလားလမ္းကပဲအထိန္းအကြပ္မဲ့ေနတာလားေရွ႕တစ္လွမ္းေလွ်ာက္ဘုိ႔ေနာက္ကိုအႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ေက်ာ့ေန တာေမာတယ္၊ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြအေလအလြင့္မ်ားလြန္းေတာ့ႏုပ်ိဳမႈကအက်ည္းတန္ျပီးရင္းတန္ရင္းဒီအရြယ္က်မွကိုယ့္စိတ္
ကိုျပန္ဆံုးမေနရတာလဲအခက္သား၊ေမေမေရ........စိတ္လိုလာဘ္မရကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္အနီကဒ္ျပရမယ့္ဒီကစားကြင္ထဲဂိုး မိုးေခါင္ေနတဲ့ကန္ခ်က္ေတြနဲ႔ေဟာဒီနံပါတ္ကိုးဂဏန္းဟာသဟဇာတမျဖစ္ေတာ့၊သခၤါရအဲဒီတရားနဲ႔မထိုက္တန္ေသးတဲ့အ
လိမၼာေလးပါလွ်ပ္စီးပ်က္သလိုေလာကဓမ္နဲ႔ဆက္ဆံေရးကရိုးျပီးရင္းရင့္ရင့္လာတယ္ေျမနီလမ္းကေလးတစ္ေလွ်ာက္ အ၀ါေရာင္အေ၀းျမိဳ႕ရယ္သံလြင္လြင္ေလးျပန္မလာေတာ့တဲ့ငါ့အိမ္ေရွ႕ျပတင္းတံခါးရြက္ေလးအနားမွာရထားတစ္စင္းျဖတ္ျဖတ္
သြားတိုင္းမ်က္ေတာင္ခက္ရင္ေငးရတာလဲလြမ္းဘို႔ေကာင့္ရဲ႕၊ဘ၀ဆိုတာအိပ္မက္ေတြအေလ့က်ေပါက္ရာခင္တန္းေလးမဟုတ္ဘူး တႏွစ္ကတိုက္ဆိုင္မႈေလးေတြျပန္စိမ္းလာဦးမည္လားလြဲေခ်ာ္တတ္လြန္္းေတာ့လဲမေသခ်ာမႈကိုကငါ့အတြက္ေသခ်ာတဲ့အေျဖအႏု
ပညာဆန္ဆန္ရွင္သန္ရမွာလားအရင့္ပညာဆန္ဆန္ရွင္သန္ရမွာလား၊ေသခ်ာျပီဘ၀ဟာမိုးေခါင္ေဒသကပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္။
ျမတ္ျငိမ္း။
No comments:
Post a Comment