ဘ၀က ဆရာ
ျဖစ္တည္ေနရမႈကိုက လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွမျပည့္နုိင္တဲ့အိုးတစ္လံုး
စိတ္နဲ႔ကိုယ္အေစးမကပ္တာလဲႀကာျပီ။
ေက်ာင္းဆရာမို႔သူမက ျငင္းပယ္သြားတယ္
ေကာင္းကင္ျပိဳမသြားေပမယ့္ ေကာင္းကင္ညို႔က်န္ခဲ့
ေမေမေရ----
ဒုကၡနဲ႔ေတြ႔မွ ဘုရားတရားသိတတ္တဲ့သူေတြထဲမွာသားမပါ ပါရေစနဲ႔။
လူ တစ္ကိုယ္တည္း ႏွစ္စိတ္ျဖစ္တဲ့အခါ
သူမဆီဖုန္းဆက္ျဖစ္တယ္
အဆင္ေျပမႈလား မေျပမႈလား ရယ္ပြဲဖြဲ႔မႈနိဂံုးမွာ ေသာကေတြေပြခဲ့ရ။
ဒီတစ္ေန႔
ေနာက္တစ္ေန႔
ဟုိး အနာဂတ္
အိပ္မက္ေတြလွလွမက္ပါေစေကာင္စုတ္မေလး
မင္းေပးတဲ့သစၥာနဲ႔
မင္းထားတဲ့ဂတိနဲ႔
ညစဥ္ညတိုင္း မင္းအေႀကာင္းေတြးျပီးရင္နာမေနခ်င္ေတာ့။
စာသင္ခန္းမ
တပည့္ေတြကိုတပည့္လုိႀကည့္ပစ္လုိက္တယ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ရင္နာခဲ့ရမႈေတြအတြက္။
No comments:
Post a Comment